من نمی خواهم قورباغه باشم!

قورباغه‌ی یک‌دنده‌ و لجباز ما دچار بحران هویت و شخصیت شده... قورباغه دوست دارد هر حیوانی باشد، اما یک قورباغه خیس و لزج نباشد، اصلا هم برایش فرقی نمی‌کند: گربه، خرگوش یا یک جغد؛ اما وقتی از زبان یک گرگ گرسنه می‌شنود که گرگ‌ها اصلا قورباغه دوست ندارند، با خودش فکر می‌کند که قورباغه‌بودن خیلی هم بد نیست. کودکان پیام ارزشمند این کتاب را به‌خوبی دریافت می‌کنند، زیرا این مفهوم ارزشمند، در میان گفت‌وگو‌های قورباغه غرغرو با پدرش به زبان طنز و غیرمستقیم بیان می‌شود. کارشناسان می‌گویند: اسکول لایبری ژورنال: داستان جالبی که با یک قورباغه‌ی شاد و خوشحال تمام می‌شود. پابلیشرز دیلی: این نویسنده‌ی تازه‌کار، با ایجاد مکالمه بین قورباغه و پدرش به ما مفهوم پذیرش را با طنز نشان می‌دهد... داستان ممکن است مفهوم قدرشناسی را در ذهن خوانندگان تداعی کند یا اینکه به‌طور ساده فقط کودکان را بخنداند. بوکلیست: کتابی که با زبان طنز مفهوم خویشتن‌دوستی و پذیرش خویشتن را بیان می‌کند. خوانندگان می‌گویند: *کتابی سرگرم‌کننده که کودکان از خواندن آن لذت می‌برند، به بچه‌ها یاد می‌دهد که چگونه خود واقعی‌شان را دوست داشته باشند. واقعا ارزش خواندن دارد. *کتابی که توضیح می‌دهد که چگونه ویژگی‌های منحصربه‌فرد هرکس از جمله خودمان را کشف کنیم. دیو پتی (Dev Petty) نویسنده‌ی کتاب‌های مصور کودکان است. او قبلا نقاش فیلم‌هایی مانند ماتریکس و ... بوده است. اما حالا به‌قدری هنرمند خَفَنی شده که خودش خطرناک است. به نظر دیو، قصه و داستان‌گویی خیلی بهتر است، چون هم می‌خندی هم بلاخره باید کمی فکر ‌کنی. او در سان‌فرانسیسکو زندگی می‌کند، و در جدول‌حل‌کردن و ساندویچ درست‌کردن مهارت دارد. نوشته: مریم عظیمی